zaterdag 4 juni 2016

Hoera, een nieuwe richtlijn



Minister Jet Bussemaker wil iets aan de inkomenspositie van kunstenaars doen en stelt daar 2 miljoen euro voor ter beschikking, las ik in de Volkskrant.
Twee miljoen.

Dat lijkt niet zoveel – als ik het goed heb, heeft 46 meter van de A4 zoveel gekost, maar dat was een heel dure. Doorgaans heb je daar al snel 200 meter snelweg voor. Het is dus wel íets. Een gebaar. En dat is belangrijk, zeker met al die nieuwe dreigende bezuinigingsplannen op culturele sector.

Als dat geld direct naar kunstenaars wordt over gemaakt, dan is het zo op, daar wordt hun inkomenspositie structureel niet beter van. Daarom zal het bedrag onder meer worden besteed aan ‘het opstellen van een richtlijn voor vergoedingen voor beeldend kunstenaars'.

Mogelijk zijn er nog meer plannen.

Of moet er nog over worden vergaderd.

Ook dat zal ervan betaald moeten worden.

Hoe dan ook: daarna heb je een richtlijn en die is wél structureel. Niemand gaat er van feesten, niemand eet het op, niemand koopt er verf van om te schilderen. De richtlijn is er en blijft bestaan.

Uiteraard kan men besluiten de richtlijn niet op te volgen, maar daarmee is de richtlijn zelf niet verdwenen.

Als muzikant, danser of schrijver schiet je er evenmin veel mee op, maar met deze richtlijn zal de stap naar een volgende richtlijn voor een andere groepen kunstenaars vast kleiner zijn.

Wat ik maar wil zeggen: als je als kunstenaars echt iets aan je inkomenspositie wilt doen, wordt dan snel richtlijnenschrijver.