Iedereen heeft een blog, iedereen twittert. En dus moet je mee, dat realiseer ik me heel goed. Want anders kun je je niet vertonen op een gemiddelde verjaardag.
De behoefte is er ook echt wel, ik wil niet eenzaam zijn en achterlopen.
Maar ja, aan de andere kant wil ik liever niets over mezelf kwijt. Ik ben niet spontaan, ik wil niet dat iedereen kan lezen wat ik denk en vind, behalve als ik er héél lang over heb nagedacht. En ik wil zeker niet dat ze weten wat ik doe. Al sinds mijn puberteit duik ik weg als ik een camera zie. Dat botst.
Zo staan de zaken er dus voor.
Zucht.
2 opmerkingen:
Mijn kassajuf vraagt altijd: 'Wilt u de bonnetje?'
Ik zeg dan braaf 'Ja, graag' in plaats van: 'Het is HET. Hét bonnetje.'
Kan ik me iets bij voorstellen, Sabine. Dan hang je maar de juf uit. Maar je kunt wel iets zeggen als: ééntje graag.
Zij onbegrijpelijk, dan jij ook.
Een reactie posten