Laatst was ik op zoek naar het boek De man die van kinderen hield, waarover ik had gelezen in de krant. Het boek verscheen in de jaren veertig, maar kreeg pas in de jaren zestig de erkenning die het verdiende.
Het is nu 2010 en de boekhandelaar die ik ernaar vroeg, kende het nóg niet. Dat trof me onaangenaam, je bent boekhandelaar of niet.
Hij vroeg of hij het moest bestellen.
'Dat boek had je al moeten hebben, dus als je het niet hebt, moet je het inderdaad bestellen,' zei ik.
Even hield hij stil en toen vroeg hij narrig: 'Voor jou bestellen.'
'Ik wil het ook hebben inderdaad,' zei ik.
Hij kon het niet waarderen.
Soms wordt er naar je geluisterd, ook al is het met tegenzin. Toen ik het boek gister ophaalde, lag het ook op de toontafel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten