Het drukt me nogmaals met mijn neus op de feiten: dat ik niet mag twitteren, kun je amper een verlies voor ons aller intellectuele ontwikkeling noemen.
Nou goed, een goede grap af en toe, zal mensen aan het lachen maken. Maar een goeie grap komt vandaag niet in me op. Misschien omdat ik niet in one liners denk. En dat geeft wel rust en ruimte in mijn hoofd.
Ondertussen vraag ik me af waarom ik hier eigenlijk aan begonnen ben. Rust is lekker, maar tien dagen? Dat is best veel en straks wordt het vast vervelend. Nu ik blog, lijkt het toch of ik vooral tegen mezelf zit te praten.
Kan ik het maken om eerder weer te beginnen met twitteren?
Dat doe ik niet, nee, ik doe het niet. Nee, nee, echt, ik doe het niet.
Maar het kan natuurlijk best.
Misschien vind ik het allemaal niet erg meer als ik denk dat ik morgen gewoon weer begin.
Wie kan het wat schelen?
Het is nauwelijks van enig belang.
Maar ik doe het niet.
6 opmerkingen:
Sterkte, Flopke. We kunnen hier wel doen alsof we twitteren? Ik gebruik niet meer den 140 tekens in ieder geval ;-)
Mag dat Rose? Mag ik hierop reageren? Geen idee eigenlijk.
ja hoor, anders mag ik ook niet reageren en ook ik gebruik minder dan 140 karakters.
Gelukkig MrFrancky, en ik gebruik geen 140 tekens, ik ben gewoon kort van stof.
@Flopke Van mij mag het ;-)
Bij mij houdt het op met acht woorden!
Een reactie posten