Emile, kom nou!

Vandaag stond er in de krant een bericht waarbij de tranen me in de ogen sprongen. Roemer van de SP heeft tijdens zijn vakantie een alternatief regeerakkoord geschreven. Ik zie het voor me: Roemer op de camping. Terwijl zijn familie zich vermaakt, zit hij onder de luifel te werken. Als zijn familie terugkomt, moet hij naar binnen, want 'wij zijn er ook nog, Emile, het is wel vakantie.' Is het te heet in de tent, dan gaat hij verderop onder een boom zitten en schrijft verder aan een financiële paragraaf. Voetballende kinderen, babbelende campinggasten, het leidt hem een beetje af, maar hij weet dat je daarover niet mag klagen op een camping.
Zo brengt hij zijn weken door.
Ik vraag me af wat de zin ervan is. Moet een regeerakkoord niet in samenspraak met anderen tot stand komt? In je eentje ga je toch malen? Je moet de hele maatschappij overzien, voor alle problemen oplossingen bedenken, op een rechtvaardige manier miljarden besparen, dat is te veel voor één mens. En als je daar de hele dag mee bezig bent geweest, dan lig je 's nachts toch te woelen op je luchtbed?
Verder ben ik bang dat niemand het gaat lezen, omdat er nagenoeg niemand echt met de SP wil regeren.
Ik ben bang dat ook Emile inziet dat zijn vrouw gelijk had toen ze riep: 'Emile, laat dat toch, kom erbij zitten, er is nog één lauw biertje in de koeltas.'