Helder denken

Een van de vragen waarmee men op mijn blog kwam, luidde: hoe kun je helder denken?

Mooie vraag.

Op een dag word je wakker en heb je genoeg van dat mistige hoofd. Je besluit er iets aan te doen. De hele ochtend hang je nog een beetje op de bank rond, je snijdt een plakje ontbijtkoek af, zet nog een kop koffie. En opeens zit je met het telefoonboek op je schoot.

Na een half uur bladeren staar je voor je uit. Dit werkt niet, denk je, hoewel dat niet helemaal klopt, want vervolgens pak je de Gouden Gids. Je zoekt eerst naar de rubriek Denken. Daarna kijk je bij de H van Helder. En dan gaat het licht aan. Google, denk je.

Ik heb zelf even gekeken, en inderdaad: er is een stichting Helder Denken. Dat was trouwens niet het einde van de zoektocht, want later kwam de bezoeker nog bij mij.

Het wordt vast wel wat.

Onlangs legde P. mij uit dat het verliezen van de kleine teen de volgende stap in de evolutie is. Zijn belangrijkste argumentatie luidde: je kunt hem goed missen. Op internet kon ik het nazoeken. Dat heb ik gedaan, maar vond slechts sporen. En hoewel ik geneigd ben deze evolutionaire stap wat teleurstellend te vinden, las ik ook op internet dat de kleine teen staat voor angst en onzekerheid. Over helder denken gesproken. Angst en onzekerheid verliezen, lijkt goed nieuws, maar ik vraag het me af. Het cliché luidt dan wel dat angst een slechte raadgever is, maar het is ook de reden dat ik voorzichtig ben in het verkeer, dat ik niet van mijn balkon afspring en dat niemand in zijn gezicht sla, hoe ergerlijk die ander zich ook gedraagt. Onzekerheid leidt bij mij weer tot andere mooie resultaten, zoals vernieuwing en verbetering. Maar daarover een volgende keer.