Op het perron koop ik een cappuccino en een croissant.
Bij de eerste slok mors ik flink wat koffie over mijn jas, ik kruimel de croissant erachteraan.
De kruimels veeg ik weg, maar de koffie- en ranzige-melklucht verdwijnen niet meer. Als ik de trein uitstap, stopt er net op het perron tegenover het mijne de trein die me weer naar huis kan brengen.
Maar, hoewel de wereld wat groot voor me is, ben ik een rationeel mens.
En de foto is van een boomerang.
2 opmerkingen:
pas maar op
dat je geen koffie morst
op je boomerang...
dan komt weer 't terug.
de koffie
dus
bedoel ik...
niet erg sterk, wel ?
*zucht*
Hahaha, dat kun jij beter.
En dat je dat niet doet, dat kan ik waarderen. Vooral met die twee laatste zinnen, daarmee is hij af en... eh... Flopkeiaans, zou ik bijna willen zeggen.
Een reactie posten