Maar zo gaat het niet alleen op Twitter, zo is het leven.
Laatst was ik op zoek naar een nieuw huis, ik ging er een bezichtigen en zei daarmee eigenlijk tegen de eigenaar: wat heb jij een mooi huis!
Na de bezichtiging kocht ik het niet. Dus zei ik feitelijk: ik heb nog eens goed gekeken, maar jouw huis is helemaal niet leuk, hoe hou je het er vol? Geen wonder dat je ervan af wilt, maar ik ga er niet aan beginnen, het is te duur, het ligt verkeerd, ik zou het helemaal moeten verbouwen, want zoals jij woont, ik zou het niet kunnen.
In het leven moet je hard zijn.
En op Twitter kun je dat oefenen.
6 opmerkingen:
het leven wordt oppervlakkiger zo ook vriendschap dus.
En twitter is het ultieme virtuele bewijs hiervan.
Het gaat allemaal achteruit en het grappige is dat elke generatie dit gevoel weer heeft, dus misschien valt het wel mee. Hoop ik.
'volgen' en 'vrienden' dient men NIET te verwarren. Een handvol vrinden gemaakt gedurende een 'pak-en-beet' 50tal jaren, is een goeie oogst te noemen. Deze vrienden zijn ook niet weg te klikken met een simpele muisbeweging...terwijl uw volgers, nu ja :-)
Volgen en gevolgd worden, is leuk, grappig, tijdverdrijf maar met vrienden heeft het niets van doen... lijkt mij mevr. Flopke.
Groet van een volger
Je definitie van vriendschap is wat strenger dan de mijne, want volgens mij heb je vriendschappen in alle soorten en maten, lengtes en dieptes en kunnen vriendschappen ook voorbijgaan. Maar dat ik een verse volger een intieme vriend noem, dat mag je gerust met een knipoog lezen. Tot slot ben ik juist groot voorstander van een beetje verwarring.
Oooo, dat veranderd 'de zaak'...ik wilde orde scheppen in uw gewenste verwarring, excuses :-)
Ook volgers heb je in soorten en maten, lees ik nu. Verse volger, deze lijken mij toch beter als een bedorven volger maar dit draagt weer niet bij aan de verwarring..ik ben weer aan het schikken. Rang niet bloem dus!
groet van een gewassen volger :-)
In je poging orde te scheppen ben je behoorlijk chaotisch. Chapeau!
Een reactie posten