Wilt u me dood hebben, vroeg ik.
Dat was in het geheel niet het geval, want anders hadden ze ook niks aan me.
Logisch, met allemaal dode klanten zouden juist zij aan de bedelstaf raken.
Ik heb moeite om over mijn eigen begrafenis te praten, zei ik toen.
Dat begreep hij, daar hadden meer mensen last van. Was helemaal niet erg.
Maar Pietervrouw praat wel graag over mijn begrafenis, zei ik. Dus of hij haar wilde bellen.
Hij informeerde nog even hoe het precies zat, want dit vond hij een vreemd verhaal.
Zij behartigt zaken waar ik me niet mee bezig wil houden, zei ik. Zoals mijn begrafenis.
Of ik al een verzekering had, vroeg hij toen. Want dan was het geregeld en hoefde hij er niet meer tussen te zitten.
Geen idee, zei ik. Ik weet werkelijk niet wat zij allemaal heeft geregeld. Maar wacht, ik geef u haar telefoonnummer.
Nu maar hopen dat ze thuis is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten