Op televisie politiek, politiek en politiek. Op twitter politiek. En o ja, af en toe een nieuwe volger op die me wil coachen of die me tuinmeubelen wil verkopen.
Het is tijd om energie te besparen.
* klik *
Iedereen heeft een blog, iedereen twittert. En dus moet je mee, dat realiseer ik me heel goed. Want anders kun je je niet vertonen op een gemiddelde verjaardag.
De behoefte is er ook echt wel, ik wil niet eenzaam zijn en achterlopen.
Maar ja, aan de andere kant wil ik liever niets over mezelf kwijt. Ik ben niet spontaan, ik wil niet dat iedereen kan lezen wat ik denk en vind, behalve als ik er héél lang over heb nagedacht. En ik wil zeker niet dat ze weten wat ik doe. Al sinds mijn puberteit duik ik weg als ik een camera zie. Dat botst.
Zo staan de zaken er dus voor.
Zucht.
2 opmerkingen:
Wanneer gaat ie weer aan?
Me dunkt dat ik weer aan ben geweest. Toch, vriend Q? Ondanks de voetballerarij
Een reactie posten