Ik dacht, dan schrijf ik gewoon af en toe weer wat op mijn gewone blog. Maar ik loop met mijn digitale ziel onder mijn spreekwoordelijke arm. Waarover moet ik het in hemelsnaam hebben? Er gebeurt van alles, maar ja, dat ga ik toch niet aan de grote klok hangen? (Spreekwoorden zijn vooral handig als je tekst nodig hebt, terwijl je niets te vertellen hebt.)
Ik dacht: ik weet altijd wel iets te schrijven en anders is het hoog tijd om op te houden.
Maar dat ligt toch subtieler. Ik weet niets en ik houd niet op.
Morgen ga ik reisgenoot L. aan jullie voorstellen. Op mijn Cuba-blog. Reisgenoot L. had namelijk wél altijd iets te vertellen.
Daar kan ik nog wat van leren.
Zucht.
2 opmerkingen:
Je foto's zijn ook niet zo licht en luchtig meer Flop. Beetje spooky, deze. Gooi het er gewoon uit!
ja hé? Nieuwe webcam.
Hier kan ik iets mee, ik voel het!
Een reactie posten