Ik voelde het al langer: Nederland is te klein voor mij. Maar zojuist kon ik er echt niet meer omheen: ik werd gebeld door een allervriendelijkste mevrouw uit Berlijn die met mij wilde praten over 'die Deutsche Klasse batterien.'
Ik vroeg of ze dat wilde herhalen.
Daarop vroeg zij of ik eigenlijk Duits sprak.
Nee, zei ik.
Ze verontschuldigde zich en wilde ophangen.
Nee! riep ik, hier heb ik een sache warhnerhmer fur. Het ging over batterijen? Daar is ze dol op, echt iets voor haar. Ik gaf het nummer van Pietervrouw door.
Volgens mij loopt er ergens een telemarketeer rond die eindeloos veel vertrouwen in me stelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten