Wit en afgelikt

Ik heb ze gezien, die trap vol oud wit mannenvlees, die afgelikte hand die de nieuwe minister-president ons reikt. De hand die hij zelf moet aflikken, want niemand anders doet dat voor hem. Voor zover wij weten in ieder geval.
Van verschillende kanten hoor ik dat we 'ze nu een kans moeten geven', dat we het kabinet 'op hun daden moeten beoordelen'. In de geest van de geblondeerde vrijheidstrijder zeg ik dan maar: IK MOET HELEMAAL NIETS!