Gister voerde ik een gesprekje met iemand over een blinde man die bij wijze van hobby struiken snoeit. Zou dat goed gaan, vroeg mijn gesprekspartner zich af.
Ik zei dat ik me kan voorstellen dat snoeien lekker aanvoelt voor iemand die toch al niets ziet. Bovendien: zo'n struik groeit wel weer aan.
Daarop concludeerde ze: en ach, het is toch beter dan achter de geraniums te blijven zitten.
Maar dat vraag ik me dus af. Want wat is er tegen een dagje achter de gerania? Nogal wat mensen kunnen zich daar niets bij voorstellen, maar ik verpulver als die tijd me ontbreekt.
Het hoeven trouwens niet per se gerania te zijn. Er is niets tegen een goeie potplant. En al helemaal als je ze geen water hoeft te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten