Laatst had ik er weer een. Ze belde van de Nederlandse Energiemaatschappij, maar na enig doorvragen bleek dat ze inderdaad niet in het pand van het bedrijf zelf zat, maar in een call center.
Ik vroeg of ze dit fulltime deed of dat ze nog studeerde.
Ze zat nog op 4 Havo, zei ze en toen hoorde ik ook hoe jong ze nog was.
Wat wil je worden, vroeg ik.
Verloskundige, zei ze.
Wat leuk, zei ik. Dat lijkt me nog eens een zinnig vak. En heel mooi ook.
Dat was ze met me eens.
Even was het stil.
Verdiende dit een beetje, vroeg ik.
Best wel, zei ze. Ze deed het zo'n twee tot drie dagdelen in de week.
Ik wenste haar veel succes met haar de toekomst. Want we kunnen zeggen wat we willen, maar een vroedvrouw hebben we allemaal tenminste één keer nodig gehad.
Ik hing op.
6 opmerkingen:
Moet deze leuke baby-Flop haar handjes niet voor haar gezichtje slaan?
Ha ha, Siske, dat was de tijd dat ik mijn knuistjes nog niet zo goed kon sturen.
Alweer een primeur Flopke! Je bent geen spat veranderd, echt!
Dat was geen Cora-setje anders. Maar verder...
mooi stukje flop!
Dank, Anoniem Wezen.
Een reactie posten