dinsdag 22 april 2008

Nee, nee, makkelijker kunnen ze het echt niet maken

En weer een brief van de belastingdienst. Ik moest nog een rekening betalen die wellicht aan mijn aandacht was ontsnapt. Inderdaad was er een rekening aan mijn aandacht ontsnapt, want ik wist er niets meer van. Na enig zoeken haalde ik toch een brief tevoorschijn met de rekening die waarschijnlijk nog onbetaald was. Alleen kwam het bedrag niet overeen met het bedrag op de aanmaning. En de eerste rekening een stuk hoger dan de tweede. Omdat ik er weer eens niets van begreep, belde ik de belastingdienst. Ik wist het nummer, ik wist mijn burgerservicenummer/voorheen sofinummer, dus ik zwoegde me snel door het keuzemenu heen.
Een zorgelijke stem vroeg me wat ik wilde.
Ik legde uit dat ik graag wist hoeveel ik nog aan de belastingdienst moest betalen. Dat leek me de kortste klap.
Daarmee kon ze me onmogelijk helpen. Maar als ik een nummer had van een specifieke aanslag, wist ze waar ze naar op zoek kon.
Ik besloot niet voor te stellen om mijn burgerservicenummer/voorheen sofinummer te noemen, waarna zij dan toch kon zoeken op alle openstaande rekeningen, maar bekeek de brief op andere nummers. Ik noemde een nummer - H80 - dat achter mijn burgerservicenummer/voorheen sofinummer stond en dat samen met mijn burgerservicenummer/voorheen sofinummer volgens de brief mijn aanslagnummer vormde.
Bingo!
Opgelucht haalden we beiden adem. De vrouw van de belastingen noemde een bedrag dat overeen kwam met het bedrag op de tweede brief, maar dus niet met het bedrag op de eerste brief. Daarop legde ze het me uit: dat eerste bedrag was het volledige bedrag dat ik komend jaar moest betalen. Voor 29 februari had ik mijn aanslag in zijn geheel kunnen betalen, maar nu was het 29 februari geweest.
Ze hield even stil, maar ik was het met haar eens.
Dus dat kon niet meer. Nu moest ik het in elf gelijke termijnen betalen. Ik moest zorgen dat eenelfde van het totaalbedrag telkens voor het eind van iedere de maand op de rekening van de belastingdienst stond. Het bedrag dat ik nu onder ogen kreeg, waren twee termijnen, die moest ik nu eerst snel overmaken. Ik moest er bovendien rekening mee houden dat eind april naderde, dus ik kon misschien ook de derde termijn al overmaken.
Hoeveel dat was? Eenelfde van het totale bedrag en dus de helft van het bedrag op de aanmaning. Feitelijk moest ik drie keer de termijn overmaken.
Dat gaat mis, waarschuwde ik haar. Ik ben hier niet goed in. Ik maak het liever allemaal in één keer over.
Dat kon niet meer, want dat had ik voor 29 februari moeten doen en die termijn was verstreken, zei ze.
Daar was ik het nog steeds mee eens.
Het moest dus echt in elf keer, hoewel ik de eerste twee termijnen nu moest overmaken. En dus eventueel al de derde termijn.
Nog één keer haalde ik adem. Ik moet alle bedragen voor de laatste van iedere maand overmaken.
Dat bevestigde ze.
En het maakte niet uit wanneer.
Ook dat klopte.
Dus als ik voor 29 april nu eens alles overmaakte, dan hield ik me toch ook aan haar regels? Dan had ik alles toch voor het eind van iedere maand overgemaakt?
Even was ze stil. Dit ging ze nog even opzoeken, of ik aan de lijn bleef.
Na een korte pauze hoorde ik haar resolute stem. Er was ook een derde manier, deelde ze me mee. Ik kon het gehele bedrag ook nu in één keer overmaken.
Ze klonk of ze het had nageslagen in de dikke belastinggids.
Ik bedankte haar voor de inlichtingen.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

De koeien in de stal achter mijn huis zijn vanavond erg onrustig. Ze loeien veel. Wordt er misschien een kalf geboren?

Flopke zei

Daarvoor heb ik maar één oplossing, Siske: de krik.
Dat was tenminste de oplossing waar de vader van Krekel naar greep als het hem te lang duurde.

Flopke zei

(Maar het schijnt soms ook vanzelf te gaan. En?)

Anoniem zei

Mmm. Een krik. Ik geloof dat de natuur zijn loop al heeft genomen. En of ik nou de aangewezen persoon zou zijn om een kalf te halen? Ik krijg soms al met moeite mijn sleutel uit het slot. Maar bedankt voor het meedenken, Floppie!

Flopke zei

Hm, ik weet ook niet of pa Krekel met zijn krik nou wel de aangewezen persoon was om jonge kalfjes op aarde te krikken. Maar ja, hij wilde naar bed of hij wilde eten of het duurde gewoon te lang allemaal.