Begin me eigenlijk af te vragen: zouden ze mijn nummer aan elkaar doorgeven? Ze bellen vaak en steeds vaker aan het einde van hun dienst. Zelfs op zaterdagmiddag word ik gebeld. Een jongen die nog een half uurtje moet werken, wil het over mijn telefoonrekening hebben. Ik vraag hem hoe hij mijn rekening kan inkijken en of ik de telefoonrekening van mijn buurman ook kan inzien, of het daar lekker weer is, of hij nog op vakantie gaat, en waar hij in september dan naartoe gaat, wat hij verdient, hoe oud hij is, wanneer hij het huis van zijn ouders verliet, hoe het kom dat dit al op zijn twaalfde was, dat het erin hakt, zo'n zelfmoordpoging van zijn moeder, hoe het haar nu bevalt in de instelling Goes en dat hij zijn zus ook niet vaak ziet, dat het heerlijk wonen is in Amsterdam, maar dat in het Oosten de bossen wel erg lekker zijn, of hij altijd telemarketeer wil blijven, wat hij eventueel nog wil studeren, of een klussenbedrijf niet wat voor hem is, dat zijn oom soms ook geen klussen kan krijgen en dat zo'n telefoonbaantje dan wel zo veilig is, ik wens hem nog een goede middag, hij gaat niet echt iets leuks doen, omdat, zo reken ik snel uit, hij over drie dagen alweer moet werken, dus ja, dan moest hij nu wel een beetje helder blijven. Ik hang op, hij gaat naar huis.
maandag 30 juni 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik vind je stukjes over telemarketing echt té grappig :-)
Dank je wel, Rose! Ik heb er ook echt een leuke hobby aan. Vandaag willen ze alleen nog niet erg bellen.
Een reactie posten