zaterdag 6 september 2008

Grote voorbeelden: schone pruikjes

Vanochtend bedacht ik een nieuwe serie: wie zijn mijn voorbeelden? (Er is niets zo leuk als het bedenken van een nieuwe serie. Nou ja, het is best leuk, bedoel ik. Jullie begrijpen me wel.) Aan wie trek ik me op?
In Frankrijk bezochten we een grafisch museum, een lief museumpje met een paar zaaltjes met een serie drukpersen, een paar originele letterbakken en wat drukwerk. Achter de kassa stond een vriendelijke mevrouw, met - het viel op, want je ziet het zo zelden - onder haar oksels frisgewassen pruikjes zwart haar. Het waren schone, volle bosjes, alsof ze ermee naar de kapper was geweest. De vrouw was niet assertief, was op geen enkele manier onaangenaam. Ze viel eerder op door haar vriendelijkheid. En door die bosjes haar, die je zelden meer ziet en waar ze zich bewust van moet zijn geweest. Ze was er waarschijnlijk zelfs zuinig op.
Het viel me op.
Ik zou het niet durven.
Ik ben nog niet zo ver.
Ik wou dat ik het lef had.
En dat ik dan ook over zulke mooie bosjes haar zou beschikken.
(Ik heb geen foto van haar gemaakt, dus dan maar een foto van een andere held. Met in zijn ene hand zijn wapen. Wel jammer dat hij op zijn andere arm geen klein jongetje draagt, van dat beeld mochten we geen foto's maken.)

Geen opmerkingen: