Uren schrijven, ik kan er niet goed aan wennen. Om te beginnen deel je je leven in partjes in. Dat kun je heel nauwkeurig doen, maar een kwartier is eigenlijk het gangbare kleinst denkbare partje. Nog kleinere partjes, dat is te gek, want iedereen snapt dat je dan niet meer aan werken toekomt.
En dan komt het erop aan, dan moet je soms rigoureus knopen doorhakken. Je hebt tien minuten aan iets gewerkt? Maar je was wel drie minuten afgeleid? Kun je dan een kwartier claimen? Of was het daarom niets en moet je het maar vergeten?
Je moet namelijk ook zeggen wat je in die tijd hebt gedaan. En dat komt nauw. Je kunt niet zeggen: ik keek even naar buiten om mijn hoofd leeg te maken. Dat telt niet. Je moet echt een 'taak' noteren. Dus: ik werkte aan een artikel.
Of eigenlijk: redactioneel. Want je moet een rubriek uitkiezen en die liggen vast, die hebben anderen namelijk al voor je bedacht.
Ik liep door de gang om thee te halen, omdat ik anders een droge mond krijg als ik zit te denken over een artikel, dat hoef je niet te noteren. Zo precies hoeft het helemaal niet. Het gaat er vooral om dat het in een hokje past.
Je deelt je leven in partjes in en die stop je dan in hokjes die andere mensen voor je hebben bedacht. Dat is eigenlijk waar het om gaat.
Ik weet dat ik het kan.
2 opmerkingen:
'Ik schrijf uren dus ik heb gewerkt,' is nu overtuigender dan 'ik heb werk verricht en daaruit blijkt dat ik heb gewerkt.
Het schijnheilige van dit systeem is dat er geen rubriek 'urenschrijven' is, terwijl je daar toch zo een kwartier per werkdag mee kwijt bent.
Inderdaad, en omdat er geen rubriek voor is, verdwijnt het urenschrijven in het donkere gat en is de activiteit administratief niet meer terug te vinden.
Een reactie posten