Dat was een bijzonder prettig gesprek met iemand van Elsevier. Ze belde gelegen, want ik was zo'n beetje klaar met alles, dus ik zat nog naar de muur te staren en was op het punt gekomen om ook daarmee op te houden.
Ze belde me omdat ze oud-abonnees van Elsevier een gunst wilde verlenen.
Ik ben geen oud-abonnee, zei ik.
Even was ze stil. Toen hernam ze: maar ik had ooit een speciaal nummer aangevraagd.
Dat was waar.
Nou, dat rekende ze goed. En voor oud-abonnees had ze een prettige aanbieding.
Maar ik ben dus geen oud-abonnee, zei ik. (Ze belde immers gelegen, ik had de tijd.)
Jawel, maar ik had een speciaal nummer aangevraagd, dus kon ze me wel zo noemen. Dat stond zo in haar papieren.
Dat vind ik raar, zei ik.
En als oud-abonnee, ging ze door, mocht ze mij in de watten leggen. Want ze kon me twintig nummers aanbieden voor een bescheiden bedrag, en daarna hield het automatisch op.
Ik hoef geen abonnement, zei ik.
Dat is geen abonnement, zei ze.
Dat lijkt me wel, zei ik.
Nee, zei ze. Het zou pas een abonnement zijn, als ik jaar lang Elsevier zou ontvangen.
Maar ik krijg twintig nummers, zei ik. Dat is bijna een half jaar. En die komen automatisch in de bus. Dat noem ik een abonnement.
Zij noemde het niet zo, want zo stond het niet in haar papieren. Na twintig nummers stopte het automatisch en dan hoorde ik nooit meer iets van hen. Dat was dus geen abonnement.
Dus of ik ervoor voelde, als oud-abonnee, om twintig nummers van Elsevier te ontvangen.
Elsevier is me te rechts, zei ik.
Dan heeft u het lang niet meer gelezen, zei de vrouw. Want het was helemaal niet meer rechts, juist ook om linkse mensen aan te spreken. Dus dan was het zeker aan te bevelen om op haar aanbod in te gaan.
En toch wil ik geen abonnement, zei ik.
We hebben best gelachen en gezamenlijk hingen we op.
3 opmerkingen:
zou Elsevier dezelfde marketingafdeling hebben als Vrij Nederland? Ik ben wél abonnee van VN en krijg ongeveer een keer in de vijf weken een telefoontje met een aanbieding voor een 'proefabonnement'. Het is hardnekkig en ik voel me als abonnee dan ok niet serieus genomen.
Wat voor mij altijd het beste werkt is als zo iemand belt vragen of even een momentje hebben. Daarna leg ik de hoorn naast het toestel en ga gewoon door met waar ik mee bezig was. En dan na eniige tijd dat wanhopige "Hallo? Hallohoo?" op de achtegrond horen door de hoorn. Heerlijk!
Ik denk dat je ook niet serieus genomen wordt, Marina. Als abonnee, bedoel ik.
En Ed, is ook een heel mooie.
Een reactie posten