Ik stond weer eens te wachten op Utrecht Centraal, maar de Kiosk was nog open. De Kiosk daar tegenover was wel gesloten. Ik ging voor het donkere raam staan met mijn telefoontje in de hand, een conducteur liep langs.
'Wat ben jij aan het fotograferen,' vroeg hij.
'Nou, niks,' zei ik.
'Doelen fotograferen?' drong hij aan.
'Doelen?' vroeg ik. 'Hoezo?'
'Nou, ik weet niet,' zei hij.
Even was het stil, toen liep hij door.
Ook in de Kiosk gebeurde niets en mijn trein vertrok.
5 opmerkingen:
Klinkt saai, zo saai dat de conducteur terrorristjes ging zien in mevrouwen met een fotocamera :-)
Strategische doelen?
Ik dacht misschien dat ze op de muizen doelden, omdat ze het zelf in de gaten begonnen te krijgen dat ze daar zitten. Maar het is ergens wel logisch dat ze grote dachten. Want de Kiosk is een belangrijk strategisch doel om een bescheiden aanslagje te plegen.
nou Flop,
over die hysterie kan ik wel meepraten. Het private wordt steeds meer publiek en het publieke steeds meer prive met als gevolg dat iedereen de zenuwen denkt te moeten krijgen.
Terwijl elke onbenul per dag ongeveer 20X ongemerkt gefilmd of gefotografeerd wordt.
Doe je het expliciet en zichtbaar (fotograferen bedoel ik) dan gaat men moeilijk doen...
"Wat zij wij aan het fotograferen?"
Ja Anoniem, we leven in rare tijden. En tegenwoordig is het niet meer bij te houden. Vroeger, op vakanties, als er weer eens een foto gemaakt werd met mij op de achtergrond, probeerde ik er altijd zwaaiend op te staan. Leek me leuk voor de mensen thuis.
(Wie is u eigenlijk?)
Een reactie posten