De ober kwam met een schaal bitterballen binnen, zette ze met een klap op tafel en beende snel weg.'Dat heeft even geduurd,' riep Bert hem achterna, maar de ober liet de deur al hard achter zich dichtslaan.
Bert gaf de schaal naar links door, terwijl hij naar Gerard keek. 'Nu mogen anderen ook een keertje,' zei hij.
Iedereen nam er een, behalve Anna. 'Ze stinken,' zei ze en toen tegen Dianne. 'Had je niks vegetarisch kunnen bestellen?'
Ik pakte de laatste bal van de schaal, gaf hem door aan Gerard. 'Weet jij ook eens hoe het is.'
Gerard negeerde mij, hief de lege schaal de lucht in. 'Nou jongens, bedankt.' Waarop Dianne geërgerd opstond, naar de telefoon liep, terwijl ze over haar schouder mompelde: 'Moet ik iemand misschien uitleggen hoe de telefoon hier werkt? Is handig hoor.' Ze belde de balie van het hotel en bitste: 'Die bitterballen, dat waren er dus te weinig, hè. Tellen is ook moeilijk. Een extra portie dus maar.'
Bert ramde met zijn hand op de tafel. 'Zijn we dan nu klaar met die bitterballen? Dan kunnen we door met de vergadering.'
'Nou ja, kláár...' mompelde Gerard, maar toen hij de nog in de lucht zwevende hand van Bert zag, zweeg hij snel.
Dit is aflevering 8 van de stijloefeningen op deze blog. De eerste aflevering vind je hier.
2 opmerkingen:
Besef je Flop hoezeer bitterballen jouw leven bepalen?
De lijn tussen fictie en werkelijkheid is maar dun, anoniem.
Een reactie posten