En ja hoor, daar waren ze weer. Dit keer was het Tamara van Oxio. Of ik even tijd had en of het klopte dat ik nog steeds bij Nuon zat.
Ja, zei ik, maar ik ben eerder gebeld door Imke, Isabelle of Dorien en die heeft me niet meer teruggebeld, wat me erg had teleurgesteld en dat zij trouwens ook al zo jong klonk.
Ze was inderdaad 'nog pas 19'. Ze verdiende 1200 euro per maand, ging eerst een jaar werken en daarna psychologie studeren. Dit was haar eerste werkdag.
Gefeliciteerd, riep ik feestelijk.
Om weer terug te komen op haar verhaal, of het klopte dat ik bij Nuon zat. En of ik daar geen last van van storingen.
Ik had nergens last van.
Want dan kon ik overstappen.
Kreeg ik dan wel last? vroeg ik.
Tamara moest lachen, want dat was niet haar bedoeling, maar ik ging wel minder betalen.
Hoe kan dat, vroeg ik.
Nuon gaf zijn geld uit aan marketing, reclame en flats, begon Tamara op te sommen.
En Oxion aan telemarketing, riep ik. En jullie verdienen goed, heb je me net verteld.
Even aarzelde Tamara, maar toen legde ze uit dat dat uit een ander potje kwam.
Ik had weer genoeg gehoord en vroeg of ze me later nog eens kon terugbellen.
Dat beloofde ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten