Nee, nee, nee

Wat een reacties allemaal. En wat een lieve mensen. Ik zou er bijna van uit mijn schulp kruipen. Ze weten toch wel hoe ik eruit zie, daar heb je tegenwoordig programmaatjes voor. En anders staar ik elders in blogland wel verbaasd in de camera. Maar nee, niet doen.

Terug in je hol.

Voor je het weet, schep je verwachtingen. Dan zul je zien dat gasten, voordat ze bij je aanbellen, eerst even op je blog kijken of je thuis bent. Zo kun je nooit meer wegduiken als de bel gaat.

Ik moet níet uitleggen waarom ik gister om half zes de computer uitzette. Dat ik geen ambtenaar ben die zich aan de ouderwetse werktijden houd, maar een modern mens die echt haar computer wel aanhoudt tot zij naar bed gaat. En dat ze hem ook dan met de grootst mogelijke tegenzin uitzet en om geen andere reden dan om stroom te besparen. Want dat zo'n afgesloten computer nog reuze lastig is als je 's nachts wakker wordt en je even wilt kijken of de rest van de wereld slaapt. (Uit het raam kijken, is zo van gisteren.)

En oh, Flopke, daar ga je al. Je verraadt jezelf in een poging jezelf te beschermen. Als je het niet hoogstpersoonlijk had verteld, had toch niemand geweten hoe laat je de computer afsloot? Want wie houdt dat bij? Bovendien kloppen de tijden niet die bij de berichten staan. Niemand weet toch ook dat ik hier hysterisch vroeg zit te bloggen?

Oeps.

Ik moet zo op mijn woorden letten.

Flopke