Lekker slap ouwehoeren

Bij een dun mens was het niet opgevallen, maar dit was een dik mens. Het was ochtend, we zaten in de trein en hij nam de laatste hap van zijn laatste boterham uit zijn broodtrommel, waarna hij zijn trommel weer opborg. Een heel klein, natuurlijk gebaar, waar ik een groot drama achter vermoedde. Als je dik bent en je eet 's ochtends om acht uur je laatste boterham, hoe moet dat dan de rest van de dag? Natuurlijk zijn er andere scenario's te bedenken, maar ik verwierp ze allemaal en zag grote hamburgers en kroketten door de coupé zweven.

Ook van het innerlijke van deze man kreeg ik geen overspannen verwachtingen. Hij begroette zijn gezelschap met: 'Goeie 's morregens.' En hij legde uit dat hij op zijn werk 'lekker slap ging ouwehoeren'.

Dit was het moment dat ik eigenlijk had moeten opstaan en naast hem had moeten gaan zitten om hem te vragen wat hem beweegt in het leven. Want altijd als ik een beeld van iemand heb en ik raak met iemand in gesprek, dan komt er iets verrassends uit. Dan blijken zich grote drama's in het leven te hebben afgespeeld, iemand heeft een uitzonderlijk talent of een belachelijke hobby.

Ik heb maar één keer meegemaakt dat iemand totaal aan mijn inmiddels opgebouwde vooroordelen beantwoordde. En toen viel ik helemaal van mijn stoel.