De Derde is Dood

Nu zijn de Grote Drie dus dood. Na Hermans en Reve, nu ook Claus. Elk overlijden is verdrietig, maar voor mij, die geen van de Drie gekend heeft, zal er in mijn leven niet veel veranderen, daarover moet ik eerlijk zijn. Reve las ik al voor hij stierf. En als ik even vrolijk wil worden, lees ik hem weer. Hermans lees ik alleen als ik er tegen kan en het bovendien niet erg vind om verdrietig te worden. Met Claus heb ik eigenlijk alleen vluchtig kennis gemaakt, maar had hem al klaargezet. Hoog tijd om dat nu te gaan lezen. Want dat is het rare met een dode schrijver: die kun je nog heel goed leren kennen.

(En zoals dat gaat: als de oude generatie is verdwenen, komt de nieuwe generatie bovendrijven.)