Het is nog best lastig om fatsoenlijk pessimistisch te zijn in deze dagen. We moeten onze schouders eronder zetten, want dan valt het allemaal reuze mee, het leven is een stuk prettiger als je er zonnig tegenaan kijkt. Dat zal allemaal best, maar daar word ik dus niet vrolijk van.
Waar dan wel van? Door deze uitvoering van Death is not the end bijvoorbeeld. Opdat we ons realiseren dat het leven soms heel ellendig is, maar dat het nog helemaal níks is in vergelijking met wat ons straks te wachten staat. Nee, laat dat maar aan Nick Cave en zijn vrienden over.
What a wonderful world is hier trouwens ook goed te doen. De wanhoop in de ogen van Cave (of is het woede? Afschuw?) als hij de eerste keer 'What a wonderful world' zingt. En dan de ogen van Shane Macgowan die helemaal niets uitstralen, al niet meer sinds hij zijn tanden begon te verliezen. Ik bedoel: aanstekelijke somberheid is ook een kunst, daar moeten we niet te licht over denken.
(Ik had de filmpjes best hier op mijn blog willen zetten. Maar ja... ik heb dus geen navbar.)
15 opmerkingen:
Flop, dit zal je goed doen
Shane
Sigaret in de hand
enne mond zonder tand
zoe stongde geej doar
ik haj ow noeit gezeen
‘t concert, ‘t begin
ik waas net twintig joar
iederien wachtte
geej schold en geej lachte
‘t het neet lang gedeurd
ow wurd hoe ze krakte
en meej ien vur ien rakte
toen waas ‘t gebeurd
want als geej zingt
is alles wir vergeave
de tied stiet stil
‘t geveul giet van de rem
alles keumt wir neave
dor ow stem
we stonge, we keeke
de oore verstreke
geej waard in de buurt
‘n paar joare latter
en wir net iets zatter
haj iemand gehuurd
geej kwaamt wir te laat
niemand wos hoe ‘t zaat
‘t vleegtuug gemist
en dan leepte gewoen
nar de microfoen
of ge nurgens van wist
If i should fall from Grace
Fairytaile of New York
Rainy night in Soho
Summer in Siam
The broad majestic Shannon
Dirty old town
Sunny side of the street
yeah, yeah, yeah, yeah, yeah, yeah
donker pak, witte blouse
vanaf de hoes
staarde nar meej
alle muziek, al die name
ze ginge ze kwame
ze trokke vurbeej
mar niemand din bleef
allien geej
want als geej zingt
is alles wir vergeave
de tied stiet stil
‘t geveul giet van de rem
alles keumt wir neave
dor ow stem
Leven zonder idolen, nee dat is bijkans onmogelijk. Dus ook idolen hebben idolen. Zo ook Jack Poels, op dit moment Nederlands beste tekstschrijver en daarnaast zanger van de Limburgse groep Rowwen Hèze (ever heard of?). Jack’s idool is Shane McGowan, Irishman and drunk, een man die sinds enkele decennia de poppodia onveilig maakt, eerst met The Pogues, toen met The Popes, en nu weer - zij het uiterst spaarzaam: Shane moet ook nog drinken - met The Pogues. In Rowwen Hèze’s nieuwste cd Rodus & Lucius zingt Jack in een eerbetoon aan Shane: “Want als jij zingt is alles weer vergeven. De tijd staat stil, het gevoel gaat van de rem. En alles komt weer voorbij, door jouw stem’.
Maar natuurlijk ken ik Rowwen Hèze. Heb trouwens begrepen dat Shane zijn microfoonstandaard vooral gebruikt om rechtop te blijven staan. Dat de microfoon zijn stem versterkt, is daarbij een prettige bijkomstigheid.
Lieve Geer,
Zeer aanstekelijk zijn je sombere momenten. Dat heb ik altijd liever dan die nepvrolijkheid om mij heen. Een goed idee om met een blog te starten, ook al worden dagelijks een miljoen nieuwe blogs opgestart. Het is ook een beetje leren om met het nieuwe medium om te gaan. Journalisten kunnen van de reacties op blogs - zo is mijn ervaring - leren dat de waarheid meer dan ooit ergens in het midden ligt. Maar wat betreft je blog: hij is fraai en gelukkig behoor ik tot de inner circle die jou voor de geest kunnen halen. Succes met je blog.
Rogier H.
Ja Rogier, natuurlijk worden er meer blogs gestart dan dat er lezers worden geboren. Dat is de tragiek ervan. En verder werp ik vooral sinds ik blog iedere waarheid verre van mij.
Geen nood Flopke, een goede neighbour is beter dan een verre navbar.
Wat mooi dat dat allemaal nog eens bij elkaar komt: Rowwen Hèze, Shane McGowan en Nick Cave. Daar word ik heel vrolijk van hoor! Versie van 'What a wonderful world' hoeft voor mij niet zo, te makkelijk. Eigenlijk is het leuker als Lee Towers samen met Geer & Goor 'Death is not the end' zingt. Dan liever iets echt melancholisch van The Pogues als 'Summer In Siam.' (Deze titel intypen op YouTube. En het filmpje vergeten).
Makkelijk, DaPiet? MacGowan is in de studio gearriveerd op een tijdstip dat de technici er ook nog rondlopen. Hij is op een kruk gezet en blijft zitten. Hij weet waar hij zijn microfoon moet houden én hij kent de tekst. Dat noem jij makkelijk? Wie Geer & Goor zijn weet ik verder niet.
(Ja, Summer in Siam, mooi.)
Nee Flop, daar vliegen we niet in: dat jij Geer en Goor niet kent! Wel snap ik dat je zou willen dat je niet wist wie zij waren, maar dat is toch iets anders dan het werkelijk niet weten. Hier valt dus even je masker, figuurlijk gezien, of je filter, dat is mij om het even. En daarmee wordt dan duidelijk wie je graag zou willen zijn. Ja, zo'n blog is veel persoonlijker dan je denkt! Overigens bluf ik niet als ik zeg dat ik niets weet over de namen die in de blogreacties hierboven over tafel gaan. Noem mij maar achtergebleven, of
Siske
Siske, Geer en Goor, Geer en Goor, eh... nee. Ik geef het op. En die Lee Towers, ken ik die eigenlijk? Dat is toch die voetballer? Nee, die nieuwslezer. Ja, dat het. Het is de nieuwslezer!
(Soms heb je je filter ook nodig om je te beschermen tegen kennis waarover je niet wilt beschikken.) En ik ken ook steeds minder namen, Siske. Gek.
Ja, ik zap altijd heel snel door omdat ik per se onwetend wil blijven over alles wat met de Gouden Kooi te maken heeft. Met die aanpak ben ik al bij de eerste Big Brother begonnen, omdat ik oprecht beteuterd wilde kunnen kijken als mensen het daar over hadden, en ik heb nooit spijt gehad van deze keuze. Jammer is wel dat ik toch op de een of andere manier weet dat daar een zekere Ruud in figureerde - dat kan ik niet meer ongedaan maken, helaas. En met mijn nieuwe lcd-tv gaat kanalen laten verspringen erg langzaam (dat noemt men vooruitgang), zodat ik nog wel eens iets zal opvangen wat ik niet wil. Blogzappen, bestaat dat eigenlijk al?
Siske
Ja, ik zap altijd heel snel door omdat ik per se onwetend wil blijven over alles wat met de Gouden Kooi te maken heeft. Met die aanpak ben ik al bij de eerste Big Brother begonnen, omdat ik oprecht beteuterd wilde kunnen kijken als mensen het daar over hadden, en ik heb nooit spijt gehad van deze keuze. Jammer is wel dat ik toch op de een of andere manier weet dat daar een zekere Ruud in figureerde - dat kan ik niet meer ongedaan maken, helaas. En met mijn nieuwe lcd-tv gaat kanalen laten verspringen erg langzaam (dat noemt men vooruitgang), zodat ik nog wel eens iets zal opvangen wat ik niet wil. Blogzappen, bestaat dat eigenlijk al?
Siske
Sorry, ik wilde niet drammerig worden, maar postte per ongeluk twee keer!
Siske
Sommige dingen kun je niet vaak genoeg zeggen, Siske.
En verder: ik zap soms ook niet snel genoeg weg en dan blijft er nog maar één ding over: de ontkenning (als het echt te erg is).
Hee, wie gebruikt hier mijn account om reacties te plaatsen?! En dan doen ze zich nog onnozel voor. Ze weten niks. Hackers zijn het meneer/mevrouw. En niet weten wie Geer en Goor zijn, of het niet willen weten is respectabel. Maar niet weten wie McGowan en Rowwen Heze zijn, ja, dan hebben we toch echt te maken met een gebrekkige educatie.
Een reactie posten