En dit is De Voorzitter. Zijn handen hoefde hij niet voor zijn gezicht. Dat is een kenmerk van een goede Voorzitter, die is niet bang of verlegen, maar kijkt onbekommerd de camera in. Dat hij op een groepsportret wel zijn handen voor zijn gezicht doet, komt omdat hij zich ook kan aanpassen. Als het moet, voegt hij zich naar de Groep. De Voorzitter zorg ervoor dat mensen binnen de tijd praten. Af en toe grijpt hij in en zegt hij iets als: 'Nu heb jij lang genoeg gepraat. Ik geef nu het woord aan iemand anders.' Dat doet hij zo dat het voor niemand vervelend is. Ik zou dat niet kunnen. Ik zou zeggen: 'Nu moet je ophouden! Je hebt nu echt wel lang genoeg gepraat. Denk je dat anderen niets te zeggen hebben of zo? Of interesseert dat je niet?' Ik ben nog lang geen Voorzitter.
4 opmerkingen:
Nou Flopke, dat is een mooie analyse! Ach, en weet je, het is helemaal niet goed als iedereen voorzitter zou zijn. Dan kwam immers niemand meer aan het woord!
Ha Voorzitter! Als iedereen voorzitter zou zijn, dan zou er natuurlijk een HoofdVoorzitter gekozen moeten worden. En dat lijkt me typisch iets voor jou!
De Voorzitter heeft een prettig en vriendelijk gezicht. Toch schrok ik even, van een gezicht, op je blog.What's next? Ik bedoel: gekker moet het toch niet worden!
Nou ja, Siske, het gaat hier wel om de Voorzitter. Die kan het zich permitteren. Maar ik denk inderdaad niet dat Jan en alleman...
Een reactie posten