Nog eens even iets anders. Ik zeg de hele tijd dat ik niet wil dat er naar me gekeken wordt. Maar weten jullie wat ik zat te denken?
Ooit viel ik van mijn fiets. Ik viel nogal ongelukkig op mijn slaap en mijn oog werd dik en blauw. De dagen erna viel me op dat mensen niet meer naar me keken, op zwervers en dronkenlappen na, types die me normaal gesproken negeerden. (Ze herkenden zich in me. Ik dacht: ik ben een klasse afgezakt.)
Dat was gek, nu mensen me nauwelijks nog opmerkten, voelde ik me eenzaam.
Ik was in een andere stad, vroeg iemand de weg, die me beleefd te woord stond, vertelde hoe ik moest lopen, terwijl hij ondertussen geconcentreerd over mijn schouder de verte in keek.
Later keek er toch een vrouw naar me. Ze leek te denken: 'Ach kind, wat heb jij ervan langs gehad!' En er was ook een man, type zwerver, die tegen mij riep: 'Mop, wat hebben ze met jou gedaan? Je moet ook terugslaan!'
Ik lachte en riep iets terug.
Die twee, die wel naar me keken, me niet negeerden, zij maakten mijn dag een beetje beter.
Wat ik maar wil zeggen: ergens wíl ik dat er naar me gekeken wordt. Als niemand kijkt, word ik ongelukkig.
9 opmerkingen:
Wisten we toch, Flop, wisten we toch! Misschien had je het zelf niet door, maar wat is schrijven anders dan je laten bekijken? Van alle kanten nog wel. We hebben overigens nog geen foto van je achterhoofd gezien. Ga je dat gauw goedmaken? Want die bedekking van je neocortex, oorsprong van al jouw mooie gedachten, willen we nu ook wel eens zien. Of laat ik voor mezelf spreken, namelijk:
Siske
Goh, mijn nieuwe vriendinnetje heeft nu toevallig ook een blauw oog en weet je, veel mensen zeggen er wel wat van, maar een aantal ook niet, gewoon, omdat ze bang zijn om ernaar te vragen. Terwijl het toch heel onschuldig is...
Elvis just left the building...
Gaap, gaap....
Janis Bode
Siske, je bent me voor. Ik heb al een foto gemaakt, had al een paar wijze woorden om hem in te leiden, maar toen kwam de crisiserette.
En ja, Ed, grapjes... ik heb ze toen ook gehoord en was vaak vooral teleurgesteld over het niveau. Mensen, als jullie grappen maken over iemands blauwe oog, laat het een goeie zijn
Flop, kun je niet een begrijpelijkheidsfilter installeren? Ik snap de reactie van de geachte afgevaardigde Bode niet. Maakt genoemde Bode een rotopmerking, en is hij of zij een vervelende partycrasher, of heeft genoemde Bode een grap gemaakt die ik niet snap omdat de persoon in kwestie veel meer van je weet dan ik, en dus kan teruggrijpen op hilarische gedeelde kennis over Elvis, buildings, gapen (in de trant van: weet je nog die keer dat we in dat gebouw zaten te gapen terwijl Elvis -hoe gaat het eigenlijk met hem? - naar buiten liep?). Hoe moet ik nou werken, met zoveel onzekerheid?
Siske
Ik snap hem ook niet, Sis.
Siske zit wel in een bijzonder soort identiteitscrisis hoor. Ben je nou anoniem of niet?
Nee hoor, Sandra, Siske is niet anoniem. Dat is het Systeem. Het komt allemaal door het Systeem.
Ja, het komt allemaal door het systeem. Ik ben van goede wil, en vind dat 'Anoniem zei' eigenlijk ook geen porum, maar weet niet goed hoe het anders moet. Herstel: het ligt dus allemaal aan mij. Ik ga eens proberen wat er gebeurt als ik 'Overig' aanvink, toch altijd een beloftevolle categorie. Maar verandert er daardoor echt iets? Nee. Ik heet nog steeds Siske, al is dat niet mijn naam. Gelukkig heeft Flopke daar begrip voor. Ja toch, Geertje?
veel groeten,
Pauline
Een reactie posten