Het juiste antwoord van gisteren was (in mijn geval) 5 minuten. (En ik was al eerder door de straat gelopen, zodat ik zeker wist waar het was.) Maar het gaat niet zozeer om de antwoorden, het gaat om de problemen. (Houd je prioriteiten goed voor ogen, Flopke.) Het gaat er niet om te leren hoe men het leven luchtiger kan opvatten. Daar zijn immers voldoende zelfhulpboeken over. Nee, het gaat erom te tonen hoe het ook kan.
Gaat het leven je makkelijk af?
Last van een luchthartige bui?
Lees Flopke.
En daarom blijf ik nog even bij het het interview met de Belangrijke Amerikaan , omdat we in een gebeurtenis van nog geen uur voldoende lastige momenten kunnen vinden, als we maar in de juiste stemming zijn en onze fantasie erop loslaten.
Hoe laat bel je aan, is één. Wat Zeg je tegen de Vrouw in de Lift, is een ander, die ik overigens glansrijk doorstond. Maar daarna doemen er nieuwe problemen op, zoals: Bedank je voor de Thee?
De vrouw van de Belangrijke Amerikaan bood me thee aan. Ik accepteerde. Terwijl de vrouw thee ging halen in de keuken, begon de Belangrijke Amerikaan antwoord te geven op mijn eerste vraag. Halverwege kwam zijn vrouw uit de keuken aanschuifelen met een blad met thee, melk, suiker en een trommel koekjes. Ze zette het bij me neer en toen moest ik kiezen. Moest ik haar bedanken voor de thee, zodat ik me even van de Belangrijke Amerikaan moest afwenden, waardoor ik een stukje van zijn betoog zou missen? Of moest ik naar de Belangrijke Amerikaan blijven luisteren en haar negeren alsof ze een bediende was? Ondertussen probeerde de vrouw de trommel met koekjes te openen.
Toen de trommel open was, besloot ik me toch even af te wenden en 'Thank you' te zeggen.
Maar de vrouw had zich al omgedraaid en liep langzaam weg. Ik keerde me weer terug naar de Belangrijke Amerikaan. Hij leek lichtjes geïrriteerd en was even afgeleid.
(Dat verdween ook weer snel, want het was wel een Vriendelijke Belangrijke Amerikaan.)
1 opmerking:
My God!!
Een reactie posten