zondag 12 september 2010

De struisvogel en de paraplu

Je kunt natuurlijk boos worden over dingen waar je niets aan kunt doen en dat zal best ergens goed voor zijn, want als je je niet boos maakt, dan laat je het gebeuren. Er is opstand nodig.
Maar daar heb je even geen zin in, je hebt trouwens ook het tij niet mee, het is een tsunami van groeiende tegenstand en dat gaat voorlopig niet veranderen. Bovendien wil je niet boos door het leven gaan. Je wilt geen oude verbitterde zeur worden en op een dag wakker worden om te merken dat je je haar hebt bijgeblondeerd, zodat je er die dag goed uitziet als je een van je grimmige speeches houdt. Je weet dat er niet veel goeds van komt, dus je laat het er even bij. Je kijkt geen journaal, je doet even niet mee op Twitter, je concentreert je op de mooie dingen van het leven. Je leest alleen nog maar boeken die je al kent en die je eerder prachtig vond, je kijkt je mooiste dvd's, je ontkurkt je beste fles wijn. Je doet gewoon even of het niet regent.
Als je straks naar buiten moet, neem je heus je paraplu wel weer mee, maar nu doe je nog even of de zon schijnt.

Geen opmerkingen: