zaterdag 27 februari 2010

Stemadvies

Gister in de stad kwam ik een olifant tegen. Daarna ontmoette ik mensen met VVD folders. En daarna zag ik Mark Rutte. Hij gaf me een stemadvies. Hij vond namelijk dat ik VVD moest stemmen.
Ik zei dat ik dat niet ging doen, zelfs niet nu hij daar zo naar mij stond te glimlachen. Ik stem namelijk niet op iemand omdat hij dat vraagt. Noem me principieel.
Maar omdat het soms blijkbaar wel zo werkt, riep ik hem mijn stemadvies over mijn schouder toe. Ik hoop dat ik hem heb overtuigd.
Ik was al een straat verder, toen ik wist dat ik een foto van hem had moeten maken. Dat zou hij wel hebben gedaan, waarom was hij anders helemaal naar mijn stad gekomen?
Jammer.
Want dan had ik nu een snedig stukje over hem kunnen schrijven. En over andere politici.Uit de krant begreep ik dat dit is wat ook Bos dit de komende maanden gaat doen. Ik zou iets kunnen zeggen over of ik denk dat politici hiermee het beste uit zichzelf halen.
Maar ik heb geen flopke-foto van hem.

woensdag 17 februari 2010

Televisiekijken

Televisiekijken wordt er niet gemakkelijker op. Naar de commerciële zenders kijk ik zelden en doe ik dat toch, dan is me al snel duidelijk waarom ik zelden kijk. Laatst probeerde ik het weer met de film Jane Eyre. Ik had hem zoals gebruikelijk opgenomen, zodat ik de reclame kan doorspoelen. Toch is het telkens weer schrikken als die er luid inknalt - reclame staat altijd harder - maar na een paar minuten spoelen, kun je weer verder. Dan is het leed nog niet helemaal geleden, want boven aan het scherm pruttelt nog wat reclame na voor de eigen programma's, het is dan een kwestie van oogkleppen op en doorkijken. Bij deze film viel ook de ondertiteling uit. Geen ramp, want de film was in duidelijk gearticuleerd Engels. De omroep zelf had niets in de gaten, men had waarschijnlijk bezigheden elders, je commercieel of niet en dan heb je wel meer te doen. Toch kreeg iemand het na een half uur door. In een lichtgevend witte balk bovenaan het scherm werd ons medegedeeld dat de ondertiteling was uitgevallen - voor het geval we dat niet wisten - en dat er aan een oplossing werd gewerkt.
En gewerkt werd er, de balk kwam zeker vier keer terug. Je bent commercieel of niet, dus ga je herhalen, je gaat herhalen, dat doe je ook met reclame, die ga je herhalen, want je bent commercieel of niet.
Commercieel.
Herhalen.
Na een poosje hard achter de schermen te hebben doorgewerkt, klapte de film eruit. Of de reclame werd ingestart, weet ik niet, want ik spoelde door, maar als het reclame was, bleef die hangen. De film was ondertussen ook doorgegaan, want toen die verder ging, waren we een stuk verder in het verhaal.
Na een korte pauze verscheen de ondertiteling weer.
Een kwartiertje later verscheen ook de oude ondertiteling in beeld, over de nieuwe heen. Het was niet te lezen, maar gelukkig sprak men nog steeds Engels, het was namelijk nog steeds dezelfde film, op zichzelf een meevaller. Vanwege de bezigheden elders duurde het weer even voordat men het doorhad en een van de twee ondertitelingen konden worden uitgeschakelt.
Kortom: ik kijk liever naar de publieke zenders.
Alleen hebben we daar netmanagers. Ik ben niet onder de indruk van hun programmeerkunst. Gister was het weer een hoogtepunt: de hele avond sport op net 1 én net 3.
Is het raar dat ik boeken lees?

woensdag 10 februari 2010

Graag wil ik solliciteren

Even over de rapport-Davids-affaire, daar heb ik nog helemaal niets over geschreven. In 2003 waren we betrokken bij de inval in Irak en dat had niet gemogen, aldus het rapport.
Tot zover snap ik het.
Een van de verwijten is dat het volkenrechtelijk mandaat ontbrak. Dat moest ik even opzoeken en voor zover ik het begrijp is het een juridische term en betekent het dat het niet had gemogen, omdat het niet was toegestaan.
Meestal in dit soort gevallen zijn de betrokken politici al lang weg en dan is het gemakkelijk nakaarten, maar in dit geval hebben we een minister-president die is als de vorst deze winter: het is maar de vraag of we het nog gaan meemaken dat hij verdwijnt.
Er is nagekaart en als een van de oplossingen zal er een Volkenrechtelijk adviseur worden aangesteld.
Nu lees ik de krant niet iedere dag voor tot achter en terug, maar ik heb de indruk dat de adviseur geen volledige dagtaak heeft aan het geven van de adviezen op dit vlak.
Om kort te gaan: graag wil ik solliciteren op de functie.
Als referentie bied ik de rapporten aan die er over mij zijn verschenen.
(En even onder ons: daar kom ik vast nog wel op terug.)

zondag 7 februari 2010

Boeken die je al had moet hebben

Laatst was ik op zoek naar het boek De man die van kinderen hield, waarover ik had gelezen in de krant. Het boek verscheen in de jaren veertig, maar kreeg pas in de jaren zestig de erkenning die het verdiende.
Het is nu 2010 en de boekhandelaar die ik ernaar vroeg, kende het nóg niet. Dat trof me onaangenaam, je bent boekhandelaar of niet.
Hij vroeg of hij het moest bestellen.
'Dat boek had je al moeten hebben, dus als je het niet hebt, moet je het inderdaad bestellen,' zei ik.
Even hield hij stil en toen vroeg hij narrig: 'Voor jou bestellen.'
'Ik wil het ook hebben inderdaad,' zei ik.
Hij kon het niet waarderen.
Soms wordt er naar je geluisterd, ook al is het met tegenzin. Toen ik het boek gister ophaalde, lag het ook op de toontafel.

maandag 1 februari 2010

Foei!

Jaren geleden in een extra bezuinigingsronde werd er nog meer beknibbeld op de basisbeurs, studenten moesten een deel van het geld al lenen, toen konden ze ook geen rentevrije lening meer krijgen. Over de hooglopende lening moesten ze verder niet te moeilijk doen, want ze konden het heus wel afbetalen als ze eenmaal een goedbetaalde baan kregen.
Overigens was het de vraag of je met een studie een baan kreeg en in de praktijk bleek een beetje handige stucadoor al snel meer te verdienen. Maar dat ter zijde, daar kon men in de theorie geen rekening mee houden.
Onlangs heeft het Nibud geconstateerd dat studenten meer geld lenen dan vroeger en dat ze dus hoge schulden hebben opgebouwd nog voor ze een baan hebben.
Maar het ergste is nog wel: ze denken er wel erg gemakkelijk over. En dat is dus niet de bedoeling.