Voor ik met de wandeltocht verderga, nog even dit. Gister was het weer feest op het spoor. Stremming tussen Utrecht en West-Nederland. Na drie keer van spoor 5 naar spoor 14 te zijn gehold, werd duidelijk: de trein vanuit Nijmegen op spoort 5 zou gelijk teruggaan naar Nijmegen. Het werd meermaals omgeroepen en ook op het perron stond het aangeven.
Eenmaal in de trein, opgelucht dat we onze weg uit deze chaos hadden weten te rennen, zei de omroep: 'Deze trein gaat naar Amsterdam.'
Zuchtend stapten wij uit. Een rijtuig verder stond er een conducteur in de treindeur. Het was een bleke kale man, met korreltjes rond de ogen. Er had zich een trosje reizigers om hem heen verzameld.
Ik kan verlegen of ongemakkelijk zijn, maar nu kwam het stoom uit mijn oren. Ik liep er naartoe, ging voor de reizigers staan en vroeg op hoge toon hoe of het zat.
Hij had geen idee, maar hij ging naar Amsterdam.
Maar deze trein ging niet naar Amsterdam, want er was een stremming.
Stremming of niet, het was zo afgesproken en hij was niet van plan daarvan af te wijken. Officieel had hij nog niets gehoord.
'Maar wij wel,' riep ik. 'En deze zou naar Nijmegen gaan, het staat aangegeven en is omgeroepen.'
Kon hem niets schelen. Hij ging naar Amsterdam en wel met deze trein.
'Kun je dat dan even navragen,' riep ik.
Hij schudde zijn hoofd.
'Vraag het na!' bitste ik. 'Er is een misverstand, iedereen denk dat deze trein naar Nijmegen gaat, behalve jij! Je hoort het nu van ons, dus vraag het na!'
Stoïcijns bleef hij in de deur staan, maar zijn collega was naar binnen geslopen.
Uiteindelijk ging onze trein inderdaad naar Nijmegen. Ik schoot snel weer naar binnen, en vergat in mijn haast hem nog even heel hard op zijn gezicht te beuken.
In de trein was de omroepinstallatie overgenomen door een vrouw, die bleef herhalen dat we naar Nijmegen gingen. Dat was goed, van dat bericht konden we geen genoeg krijgen.
Opeens begreep ik hoe de chaos op het spoor van de laatste jaren is ontstaan.
Daarom een oproep: beste Minister Melanie Schultz van Haege: Sluit. Deze. Man. Op!