Ik zag een hoesje van vilt dat me beviel maar voor ik het kocht, dacht in opeens: dat kan ik zelf ook.
Ik ben naar de viltwinkel gegaan, daar heeft de cassière me uitgelegd welk steekje ik kon gebruiken en daarna bracht ze me naar het rek met gekleurde garens. Er zou een knoop opkomen, dat wist ik al snel. En weer thuis, toen ik nadacht over de rest van het ontwerp, wist ik wat de kers op de spreekwoordelijke taart zou zijn. Ik ging het lusje macrameeën.
Dat zit namelijk als volgt: op de basisschool leerde ik macrameeën, ik maakte een plantenhanger en een tas en nog wat dingen en vond het énig om te doen. Maar mijn hobby zette ik destijds niet door, want alles wat ik maakte vond ik zelf tamelijk lelijk en onbruikbaar. Ik houdt niet van gemacrameede voorwerpen en ik ken niemand die ervan houdt. Maar dit... een gemacrameed appelhoejeslusje... ja, dat is precies een lusje zoals een lusje moet zijn van een van de appelhoesje uit de serie Flopke.
En natuurlijk is er verder op het hoesje plaats voor mijn merknaam, logo's, lijfspreuken en namen van de bezitter. De mogelijkheden zijn eindeloos.
En nu heb ik dus een hobby en die gaat uit de hand lopen, ik voel het, dit wordt een commercieel succes. De webwinkel staat in de steigers. En voor die steigers instorten, laat ik jullie nog even mijn veelbelovende eerste ontwerp zien.
En nog even de volgende foto voor een kritische lezer die het flapje te kort vond. Ik begin er nu zelf ook aan te twijfelen, ik denk dat ik maar een poll ga uitschrijven...
