De jurk en het kusje

Het waren twee belangrijke onderwerpen gisteren: de jurk en de kus. Op twitter, op televisie en in mijn krant kwamen de onderwerpen nadrukkelijk aan bod. Nu heb ik het gister niet gezien, maar ik wil niet me niet loszingen van de tijdgeest. Nu Kunst en Cultuur zo zoetjesaan met wortel en tak worden wegbezuinigd, blijft dit over. Je moet wat, het is een goede oefening.
De jurk was mooi.
Heb ik begrepen.
Blijkbaar houd ik echt niet van lange witte jurken.
En de kus. Daarover waren we het eens. Als je er zo een krijgt van je man na een lange vermoeiende werkdag, weet je: het is zover, hij heeft een minnares.
Het moest het hoogtepunt zijn van de dag, er zaten wereldwijd miljarden mensen gespannen op te wachten. En dan is dit waar je het volk op trakteert. Zelfs Zijlstra, onze Staatssecretaris tegen Cultuur, zou niet weten hoe hij hier verder nog op zou kunnen bezuinigen.