Vooraf had Pietervrouw me op het hart gedrukt: Flopke, neem niet te veel mee! Je moet het allemaal op je rug dragen, dus weet wat je doet! Ik heb een klein rugzakje mee en H. heeft helemaal niets mee. Ja, een tandenborstel en een onderbroek.
Ik heb de dagen ervoor de paar dingen die ik wilde meenemen, allemaal weer teruggelegd. Wat nou kam, hoezo moet je haar goed zitten als je door het bos loopt? Een muts? Het zal heus niet koud zijn of regenen, leg terug op de kapstop. Een extra T-shirt? Onzin! Deodorant? Tandpasta? Allemaal nodeloos gewicht, je gaat maar twee dagen weg. En zo snoerde ik een minimaal rugzakje om. Een flesje water, wat brood, een rokje ('s avonds moet je natuurlijk niet hetzelfde dragen als overdag, ergens is er een grens,) maar het rokje paste bij mijn sportieve outfit overdag, mijn maillot kleurde er prachtig bij. En verder lag alles thuis.
En ondanks dat lichte gewicht, viel ik bijna achterover toen ik Pietervrouw op een of ander station ontmoette. Want alle aanwezigen (te weten H&H) hadden net als ik een bescheiden rugzak om. Maar Pietervrouw....
En kijk, hier zit ze tussen haar spullen.
Ze was namelijk op zoek naar haar minimarsjes (voor de lekkere trek) en die zaten onder haar skibroek (voor als het erg koud zou worden), haar extra trui en haar gymschoenen (je weet maar nooit) en die vier appels die ze meedroeg (ze houd niet van appels, maar beter mee verlegen dan om verlegen).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Wat neemt Pietervrouw dan in godsnaam mee als ze drie weken op pad gaat..?
Wat neemt Pietervrouw dan in godsnaam mee als ze drie weken op pad gaat..?
Ik vertrouw erop dat Pietervrouw dan minder meeneemt dan ik.
(Maar goed, daar vertrouwde ik deze keer ook op.)
Oh ik herken mezelf in Pietervrouw :-) Ik denk altijd dat ik helemaal niet zoveel mee heb!
Toch moet men zich niet vergissen, Pietervrouw kan wel degelijk reizen. Beter dan ik.
Een reactie posten