Prutser

Altijd als ik grootste plannen maak, en als ik er dan uiteindelijk mee wil beginnen, dan lijkt het allemaal zo futiel en onzinnig, dat ik het uit blijf stellen en uiteindelijk niet meer doe. Maar het probleem met zo'n blog is dat iedereen er getuige van kan zijn. Niet dat het zo druk is hier, maar toch, ik moet mijn grote mond eens leren houden.
En dan wil ik jullie toch deze minipizza even laten zien. Net echt en ook nog lekker, ik zou willen dat we ze in Nederland konden krijgen. Maar ja, om daar nu een blog over te schrijven.
(De foto is ook onscherp. Als je een prutser bent, moet je het goed doen.)
Als ik een poppenhuis had, dan stond er vanavond pizza op het menu, maar goed.
En gister vroeg iemand van de hartstichting me of hij me iets mocht vragen.
Ik zei nee.
Ik bedoel maar, ik geloof dat ik de marginale zaken in het leven verwaarloos op het moment.