Ik liep door de stad en daar stond een jongen met een map onder zijn arm. Hij vroeg of ik even tijd voor hem had.
'Ik word liever gebeld,' zei ik, en liep door.
Op de terugweg vroeg hij me of ik iets wilde weten over het walvisfonds.
'Dat vroeg je net ook,' zei ik, 'maar ik doe alleen aan telemarketing.'
Hij staarde me even met grote ogen aan.
'Je moet me bellen,' legde ik hem uit.
'O ja, cool,' zei hij.
Op de fiets naar huis dacht ik: waarom ook eigenlijk? Ik wil best met zo'n jongen praten over een walvisfonds. (Dit zijn walvissen, maar ik weet dus niet hoe ik ze in een fonds moet krijgen.) En als ik dan ook nog een foto mag maken, heb ik gelijk een goede illustratie.
(Dolle boel weer gister. Morgen hoop ik J., want ik heb op dit moment dus nog geen flauw idee.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten