Gemiste kansen

Ik heb geleerd zo eerlijk mogelijk te zijn, maar inmiddels vraag ik me af of ik dat zo letterlijk moet nemen. Laatst liep ik door de stad, en werd ik aangesproken door twee meisjes van een tenten- en rugzakkenwinkel. Ze vroegen mij of ze een foto van me mochten maken, dan kreeg ik 10 procent korting bij de aanschaf van een tent of een rugzak. Omdat ik geen tent of rugzak wilde aanschaffen, bedankte ik vriendelijk. Ze keken een beetje teleurgesteld, vooral het meisje met de witte jas.
Vier meter later begon ik er anders over te denken. Wat onaardig toch, dacht ik, ze willen gewoon een foto van mij maken en die foto krijg ik nog mee ook, ik hoef er toch geen tent mee te kopen? Dat hoeven ze niet eens te weten, ik kan die foto ook gewoon aan jullie laten zien. Ik moet het leven niet zo zwaar opnemen.
Toen ik klaar was met die gedachten, waren de meisjes in geen velden of wegen meer te bekennen.
De rest van de middag heb ik de hele stad afgezocht naar meisjes met een camera. Ik heb ze niet meer gevonden.