maandag 19 maart 2012
Essentiële waarschuwing
Dit heeft nergens iets mee te maken, ik ben al lang niet meer in de bergen geweest, maar ik moest het nog altijd kwijt. Als ik door de bergen rijd en ik zie dit bord, dan denk ik aan jullie. Dan wil ik erover schrijven, maar ik heb geen computer, omdat ik dus door de bergen rijd.
Ik zie dat bord, ik snap dat er elk moment stenen naar beneden kunnen komen en dan denk ik altijd: nou en?
Ik ben gewaarschuwd, dat is natuurlijk winst. Maar je ziet de stenen niet aankomen, er zit geen raam in mijn dak. En dan nog, je kunt geen kant op als je over een smalle bergweg rijdt.
Natuurlijk is het goed te weten waar je aan toe bent, er moet geen informatie worden achtergehouden, alle bedreigingen moeten in kaart worden gebracht, kennis is essentiëel.
Maar op een of andere manier vind ik dat een erg subtiele aanleiding voor een verkeersbord.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Er zijn ook buitenlanden waar ze verkeersborden langs de weg zetten met alleen een groot uitroepteken erop. Ik stel me daarbij een man voor in een veiligheidshesje, die een veelbetekenende, waarschuwende blik werpt, maar niets zegt. Er is iets! Je merkt vanzelf wel wat.
Haha, ja, goeie! Pas op! Zeer gevaarlijk! Wees op uw hoede!
Maar waar moeten we dan op letten?
Geen vragen stellen, laat u niet afleiden, pas toch op, concentreer u op de weg!
Een reactie posten