Op zoek naar kunst

Eindelijk werd ik weer gebeld door een telemarketeer. En aangezien Pietervrouw op vakantie is, wist ik dat ik het alleen moest opknappen. Ik zette me schrap.
Ze was van een bedrijvenpagina en er werd in mijn regio veel op kunst gezocht. Nu stond ik ingeschreven onder die rubriek, dus wilde ze me een paar vragen stellen zodat ze dat op de pagina bij mijn bedrijf kon vermelden.
Nu wist ik niet eens dat ik voor die rubriek stond ingeschreven, maar het was nu niet het moment om kritische vragen te stellen. Ik moest nu doorzetten.
Ik vroeg haar of ze wist waarom mensen op kunst zochten.
Dat wist ze niet, dat kon ze niet zien.
Dat is anders een interessante vraag, zei ik. Het is zo dat kunst in deze tijd moeilijk is te vinden.
Ja, zei ze, maar dat kon ze niet zien, dat had te maken met de privacy.
Dat snapte ik natuurlijk, maar we hadden het over iets belangrijks: waarom is de mens op zoek naar kunst?
Dat wist ze niet, maar ik kon erop gevonden worden, als ik even een paar vragen zou beantwoorden.
Ik hoef niet per se gevonden te worden, zei ik. Maar ik ben heel blij dat mensen op zoek zijn naar kunst.
En dan speciaal in deze regio, zei ze. Dus als ik wilde dat klanten me zouden vinden...
Ik gaf eerlijk toe dat ik vooralsnog niet op zoek ben naar een klant.
Maar dit gaat over 2014, zei ze.
Ik weet nog niet of ik klanten zoek, zei ik. Maar het is belangrijk dat ze op zoek zijn, omdat er zoveel is wegbezuinigd. En was zij wel eens op zoek naar kunst?
Ze aarzelde even. Nee, zei ze. Eigenlijk niet.
Nee? vroeg ik.
Nee, zei ze.
Nooit? vroeg ik.
Nee, zei ze.
O, zei ik.
Ze lachte.
Waarom niet? vroeg ik.
Wat wist ze niet.
En je bent er ook nooit naar op zoek geweest? Niet op school, niet via je ouders?
Nee, zei ze.
Zonde! riep ik.
Ik moet me er eens in verdiepen, gaf ze toe.
Ik zei dat het alleen al mooi zou zijn als ze gewoon op zoek zou gaan. Las ze wel eens een boek?
Ja, zei ze. Het liefst waargebeurde verhalen
En films, vroeg ik. Kijk je films? Want dat kan ook kunst zijn.
O ja, zei ze. Ze klonk oprecht verbaasd en zelfs een beetje verheugd.
Of sierraden, zei ik, een mooie ring. Ik wilde de brug tussen haar en kunst niet te groot maken. Of een goede stoel. Een huis kan zelfs soms kunst zijn. Niet huizen uit Vinex-wijken en ook niet van die Dallas-huizen, maar soms heb je mooie huizen. Het huis van Rietveld. Dat kon je ook best kunst noemen.
Dat vond ze heel leuk om te horen.
Nou, zei ik, bedankt voor het bellen!
Geen dank, zei ze.
We hingen op.